Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

ΕΛΠΙΔΕΣ ΨΕΥΤΙΚΕΣ...

ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ..ΕΚΦΡΑΣΤΕΙΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ!!!
ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ?ΠΩΣ ΤΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΕΤΣΙ?ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΝΙΩΘΩ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ..ΠΩΣ ΕΧΩ ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ..ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΛΕΩ ΑΔΥΝΑΤΟ?ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ..ΑΝ ΕΞΑΡΤΟΤΑΝ ΑΠΟ ΜΑΣ ΜΟΝΟ,ΤΟΤΕ ΚΑΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ..ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ..ΝΑ ΥΠΟΜΕΝΕΙΣ..ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙΣ..ΜΑ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ Η ΕΛΠΙΔΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ..ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ..!ΚΑΙ ΡΩΤΑΩ ΕΓΩ..ΑΞΙΖΕΙ ΤΕΛΙΚΑ?ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ,ΠΕΡΙΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ..?ΣΚΕΨΕΙΣ,ΣΚΕΨΕΙΣ,ΣΚΕΨΕΙΣ..ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΤΗΝ ΞΕΡΟΥΜΕ..ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΗ ΔΕΧΤΟΥΜΕ..ΟΜΩΣ ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΣΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ ΠΟΤΕ?Η ΚΑΙ ΑΝ ΔΟΘΗΚΕ,ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,ΠΟΥ ΕΤΣΙ ΕΛΑΦΡΑ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ,ΤΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ..ΓΙΑ ΝΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΟΜΩΣ..ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΟΤΑΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΠΑΙΖΟΥΜΕ..ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ..Ε??ΑΣ ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΜΑΣ..

4 σχόλια:

  1. Άλλο μεγάλο θέμα που θίγεις, Κώστα! Πιστεύω πως όλοι χρειάζονται στη ζωή τους την ελπίδα για να προχωρήσουν λίγο παρακάτω-για ορισμένους μάλιστα είναι η κινητήριος δύναμή τους. Εγώ δε θα με χαρακτήριζα ακριβώς έτσι, αλλά είναι αλήθεια πως για τα μισά τουλάχιστον πράγματα στη ζωή μου στηρίζομαι σε ψεύτικες ελπίδες. Για τα άλλα μισά είμαι αρκετά ρεαλίστρια ώστε να μην τρέφω αυταπάτες. Το ερώτημα 'γιατί σε μένα αυτά' το έχω υποβάλλει άπειρες φορές στον εαυτό μου, αλλά απάντηση δεν παίρνω. Κάποιες φορές αισθάνομαι-αν και είναι βαρύ να το λέω-σαν κάποιος να με έχει καταραστεί, να μην μπορώ, εκεί που θέλω κάποια πράγματα, να τα έχω και έτσι να είμαι 'καταδικασμένη' να μου πάνε όλα στραβά. Όμως, ξαφνικά μια μέρα, συνειδητοποιώ όλους και όλα όσα έχω και λέω ευχαριστώ κι από πάνω, γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν τα έχουν αυτά. Σχετικά πρόσφατα είχα με την αδερφή μου μία από τις μεγάλες μας συζητήσεις και ανάμεσα σε άλλα πράγματα θυμηθήκαμε πόσο όμορφα και γεμάτα από αναμνήσεις-ωραίες και λιγότερο ωραίες-παιδικά χρόνια είχαμε και τι ωραίες στιγμές ζήσαμε ως οικογένεια και με όλους μας τους συγγενείς, και τότε κατάλαβα πως δε με νοιάζει κι αν δεν ικανοποιηθούν όλες μου οι επιθυμίες στη ζωή, δε με νοιάζει αν τρέφω φρούδες ελπίδες σε κάποια ζητήματα, εφόσον έχω πάντα στήριγμα και καταφύγιο στις δύσκολες στιγμές. Σπάνια γελιέμαι κι εξαπατώμαι από κάποιον άνθρωπο, γιατί δύσκολα εμπιστεύομαι. Θα μου πεις, είναι και πώς το βλέπει κανείς το ποτήρι: μισοάδειο ή μισογεμάτο. Αν δεις ότι έγραψα πρώτα το μισοάδειο, μάλλον κάτι σημαίνει, αν και είμαι πολύ καλή στο να δίνω συμβουλές αισιοδοξίας και θετικής σκέψης στους άλλους. Και, τελικά, ίσως κάτι παίρνω κι εγώ από όλη αυτήν τη θετική ενέργεια. Αυτό που με βοηθάει να συνεχίζω και να αφήνω πίσω μου τα χθεσινά και να πορεύομαι στο αύριο.

    ΥΓ: Έχω την εντύπωση ότι ξέφυγα λίγο από το θέμα, αλλά όπως είπες και στην αρχή: 'εκφραστείτε ελεύθερα'!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΛΕΜΟΝΙΑ ΓΕΙΑ ΣΟΥ !!!ΔΕΝ ΞΕΦΥΓΕΣ ΚΑΘΟΛΟΥ..ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ..ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΩ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ..ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ..ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ-ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ..ΛΙΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ,ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ..ΜΑΛΛΟΝ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ..ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ-ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΒΟΗΘΑΝΕ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ Η ΖΩΗ Η ΙΔΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΩ..ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ..ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ..ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ?ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΛΟΙΠΟΝ,ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ..Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΣΗΣ ΒΟΗΘΑ!ΠΟΛΥ!ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΑΚΙ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου, Κώστα! Ελπίζω να έκανες καλή αρχή με την πρακτική...
    Μια μικρή σημείωση μόνο: είναι αλήθεια πως μάλλον τα περιέγραψα λίγο μαύρα τα πράγματα! Φυσικά κι ελπίζω, απλώς όχι σε όλα. Σε μερικά πράγματα ελπίζω και τα πιστεύω ότι θα γίνουν όπως θέλω κι εύχομαι, και σε κάποια άλλα είμαι αρκετά προσγειωμένη, τόσο που βλέπω μόνο δυσκολίες. Αν και, όπως η ίδια η ζωή μου έχει αποδείξει, δεν υπήρξε ποτέ δυσκολία την οποία δεν κατάφερα να ξεπεράσω-είμαι από μικρή "εκπαιδευμένη" σ' αυτό! Ευτυχώς είχα πάντοτε όλη την οικογένεια εκεί. Για τους φίλους δεν μπορώ να σου μιλήσω με τόση άνεση, επειδή-πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ούτε 5!-με έχουν απογοητεύσει. Αλλά, αυτό είναι ένα άλλο θέμα...
    Καλό βράδυ και σε σένα!

    ΥΓ: Πιστεύω πάρα πολύ στη δύναμη του χρόνου..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα φίλε μου Κώστα.. !! Θα σκέφτεσαι τώρα γιατί εγώ γράφω εδώ!!Το θέμα είναι πως έχω κι εγώ να πω κάποια πράγματα..!!! Έχω αναρωτηθεί κι εγώ με τη σειρά μου πολλές φορές "γιατί μου συμβαίνει αυτό?" και "πώς τα έχω κάνει έτσι?!".. Όμως εγώ απάντηση παίρνω..Πιστεύω πως είναι δική μας επιλογή το τι συμβαίνει... Ξέραμε τους κινδύνους, ήμασταν επιφυλακτικοί αλλά εν τέλει τα ξεχάσαμε όλα γιατί νιώσαμε κάτι πιο δυνατό!! Και για χάρη του αφεθήκαμε και κοντεύουμε να φάμε τα μούτρα μας..Προσωπικά δεν μετανιώνω για τίποτα και θεωρώ πως μέσα από τα λάθη μου θα μάθω.. Το θέμα όμως είναι ΠΟΤΕ θα έρθει αυτή η ώρα να μάθω και να προστατέψω τον εαυτό μου??? Σε αυτό δεν έχω απάντηση..
    Ανέφερες παραπάνω πως κάποια πράγματα είναι αδύνατον να συμβούν κι ότι απλά κρατιέσαι από ψεύτικες ελπίδες... Θα σου πω ότι οι υποσχέσεις που σου δίνουν δεν είναι ψεύτικες.. Ενδέχεται απλά να μην σκέφτεται ο άλλος με τον ίδιο τρόπο με σένα, να έχει άλλες προτεραιότητες στη ζωή του, να μην έχει περάσει ο,τι κι εσύ για να καταλάβει πως βλέπεις κάποια πράγματα αλλά παρόλα αυτά να θέλει να μοιραστεί μαζί σου κάποιες εμπειρίες.. Μπορεί να όλα όσα λέει στις υποσχέσεις του να τα εννοεί αλλά να μην ξέρει πως να τα υλοποιήσει, να μην έχει τη δύναμη να κάνει υπομονή φοβούμενος μήπως τελικά πληγωθεί ο ίδιος και γενικότερα να μην ξέρει πως να το διαχειριστεί όλο αυτό.. Αυτά που σου λέω είναι μια άλλη οπτική πέρα από το να κατηγορούμε του άλλους για τις πράξεις τους.. Γιατί τελικά όσο συνεχίζεται μια κατάσταση είναι ΚΑΙ δική μας επιλογή.. Αν πιστεύεις ότι δεν πάει άλλο, γιατί δεν το σταματάς... Όπως είπες κι ο ίδιος, "ας αναλάβουμε την ευθύνη των πράξεων μας"... :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή